Wszystko Tobie oddać pragnę i dla Ciebie tylko żyć, a może od tych rekolekcji nie zdradzę już ani Ewangelii, ani Prawdy -  Duchu Święty w Tobie moja siła i rozeznanie Bożych dróg.

Żłóbek – delikatność miłości do mnie, do ciebie, do twojej rodziny, do każdej rodziny.

Krzyż – miłość najhojniejsza, posunięta aż do ofiary z siebie. Wielka, jak sam Bóg, a więc  nieskończona.

            Trzeba mi – może tym razem - stanąć wreszcie pod krzyżem, przypatrzeć się miłości  Ukrzyżowanego, przypatrzeć się Ukrzyżowanemu i rozważyć  wejście Boga
w najpotworniejszą otchłań ludzkiej męki.  Zauważyć całkowite oddanie mnie człowiekowi,
z miłości bez granic i dokonać  odkrycia - dla mnie na miarę Nagrody Nobla – umarł za średniego wzrostu blondynkę o szarych oczach z taką, a nie inną historią życia.  I odnaleźć sens  nieuniknionego  cierpienia, gdy zostanę z nim  skonfrontowana.

            Odtąd chcę z wiarą przyjąć własne cierpienie, jednoczyć je ze zbawczą miłością Chrystusa, skąd płynie boska moc i siła i móc powiedzieć: Boże Ty wiesz, jak cierpię.

                                                                                                          Bóg nie przyszedł po to,                                                                                                                                                                  by usunąć cierpienie.

                                                                                                          Nie przyszedł nawet po to,

                                                                                                          by je wyjaśnić,

                                                                                                          lecz napełnić swoją obecnością

                                                                                                                                                                       Paul Claudel

-elmiga-